Over mij

Ik ben opgegroeid in de jaren 80 met films als Police Academy, Revenge of the Nerds, met speelgoed als Lego, G.I. Joe, He-Man enzovoort. Ik speelde mijn eigen oorlogjes na met G.I. Joe, met mijn plastic soldaatjes, en met mijn vrienden, op mekaar schietend met takken vanuit onze zelfgebouwde kampen in het bos, die we ook nog eens uitrustten met boobytraps. Met de geschiedenis van WO1 en WO2 zelf had ik nog niets in die onbezonnen tijd.

Ik heb wel nog vage herinneringen over het bezoek aan Bastogne met mijn ouders, het bezoek aan de Westhoek en het slagveld van Halen met school. Mijn echte interesse in de geschiedenis van beide oorlogen begon echter pas later in mijn leven, toen ik in 2007 op vakantie ging in Normandië. Het was niet gepland, maar tijdens die vakantie bezocht ik ook enkele plaatsen die verbonden waren met D-Day, de geallieerde landing op 6 juni 1944. Op dat moment had de microbe mij te pakken. Ik ben ondertussen al meer dan 15 maal teruggekeerd, op bezoek, bijleren, soms zelfs uitleg geven of rondleiden. En het feit dat ik op die vele bezoeken daar al heel wat nieuwe vrienden uit binnen- en buitenland heb gemaakt, geeft natuurlijk een extra positieve noot aan het verhaal.

Na die vakantie in Normandië begon ik mij meer en meer te verdiepen in Wereldoorlog 2 via boeken en documentaires. Ik begon ook contact te zoeken met de veteranen en hun familie om naar de verhalen te luisteren van zij die het allemaal zelf hebben meegemaakt. Deze verhalen zijn van goudwaarde en mogen nooit vergeten worden. Ik ben dan ook verheugd dat heel wat veteranen nog beslist hebben hun verhalen in een boek te gieten om te delen met de generaties die nog moeten komen, aangezien de laatste overlevenden van deze oorlog stilaan verdwijnen.

Door de jaren vergrootte ik de regio's die ik bezocht. Ook mijn interesse in de Eerste Wereldoorlog kreeg een boost. De Westhoek, Verdun, de Somme en de Argonnen zijn plaatsen die ik maar al te graag opnieuw bezoek. Niet enkel de geschiedenis is hier zo boeiend, maar ook de regio zelf is heel prachtig. Ik ben verzot op Frankrijk en ben gek op road trips door het land.

In 2010 richtte ik samen met enkele vrienden een lokale vereniging op: War Visitors Linkhout. Linkhout is het dorp waar ik ben opgegroeid en tot mijn 37ste gewoond heb, nu woon ik er uiteraard nog altijd dichtbij. Onze hoofdactiviteit is het onderhouden van een monument voor een Lancaster bommenwerper die op 21 februari 1945 werd neergeschoten en neerstortte op de grens met Linkhout en Zelem. Enkel de piloot overleefde dit drama, hij bezocht ons in 2012, maar is ondertussen helaas ook overleden. Elk jaar herdenken we deze gebeurtenis aan het monument. Hiernaast organiseren we ook enkele uitstappen per jaar naar musea en slagvelden.

In 2017 begon ik als vrijwilliger bij de Fields of Honor Foundation. Deze vereniging onderzoekt elke Amerikaanse soldaat die werd begraven of wordt herinnerd op de muur der vermisten op 6 verschillende Amerikaanse militaire begraafplaatsen in België, Frankrijk, Luxemburg en Nederland. Elke 2 jaar organiseert de vereniging ook de Gezichten van Margraten. Men begon foto's te zoeken van elke soldaat die begraven werd of herinnerd wordt op de muur der vermisten op de Amerikaanse begraafplaats in Margraten in Nederland. Om de 2 jaar in het begin van mei, worden die foto's dan bij het graf of de muur geplaatst. Ik ben trots om deel te kunnen uitmaken van deze vereniging.

Een van de dingen waar ik echt tot rust kan komen, is op de militaire begraafplaatsen. Ik dwaal er graag rond om de namen en data te lezen op elk kruis of gedenksteen en begin in mezelf dan wat na te denken over wat er zou kunnen gebeurd zijn met de persoon achter de naam. Ik heb het geluk om enkele militaire begraafplaatsen hier in de buurt te hebben waar ik graag naartoe ga en op ronddwaal. Soms zet ik me gewoon op een bankje terwijl ik van de rust en omgeving geniet.

Indien je meer info wil, laat niets u dan weerhouden om contact op te nemen.
Nick